مسوول فنی مرکز خدمات تخصصی تولید فرآوردههای دارویی پژوهشکده گیاهان دارویی بیان کرد:
ریواس سوغاتی فصل بهار برای کاهش کلسترول و فشار خون
دم برگ ریواس که قسمت قابل استفاده آن است دارای مقداری اسیدهای آلی مانند اسید مالیک است که برای رفع عطش و ایجاد سهولت در هضم غذا مفید است. همچنین دم برگ خوراکی ریواس پایین آورنده میزان کلسترول و فشار خون است.
دکتر حورا آموزگار داروساز و مسوول فنی مرکز خدمات تخصصی تولید فرآوردههای دارویی این پژوهشکده در خصوص خواص این گیاه بهاری اظهار کرد: ساقه زیرزمینی این گیاه دارای خواص درمانی و متعادل کننده حرکات رودهای است و در یبوست و اسهال هر دو کاربرد دارد. از طرفی به دلیل دارا بودن مواد آنتراکینونی در انتهای ساقه اثرات ضد یبوستی دارد. ریواس دارای برخی عناصر نظیر پتاسیم - کلسیم است و از نظر ویتامینها نیز تا حدودی غنی است.
این داروساز افزود: دم برگ ریواس که قسمت قابل استفاده آن است دارای مقداری اسیدهای آلی مانند اسید مالیک است که برای رفع عطش و ایجاد سهولت در هضم غذا مفید است. همچنین دم برگ خوراکی ریواس پایین آورنده میزان کلسترول و فشار خون است. ترشی اگزالیکی ریواس دارای اثر صاف کنندگی خون است. همچنین در طب سنتی از ریواس برای دفع بعضی از باکتریهای مضر استفاده میشود.
وی با اشاره به اینکه این گیاه در درمان زخم معده، خونریزی معده، هموروئید، التیام شقاق، التیام زخمهای پوستی موثر است، افزود: ریواس باعث کاهش چربی خون، بهبود عملکرد کلیه و کبد چرب غیر الکلی میشود و در چاقی و پرفشاری خون بارداری موثر است.
آموزگار با بیان اینکه ریواس دارای اثرات ضد ویروسی است و بهصورت موضعی مثل پماد آسیکلوویر عمل میکند، افزود: از عصاره این گیاه به دلیل اثرات ضد ویروسی در کنترل ویروس هپاتیت B استفاده میشود.
وی خاطرنشان کرد: مصرف بیش از حد ریواس باعث کمبود کلسیم و تجمع اسید اگزالیک در بدن میشود، بنابراین مصرف زیاد ریواس میباید توام با مواد خوراکی دارای کلسیم کافی باشد در غیر این صورت ممکن است ریسک تولید سنگ کلیه را افزایش دهد.
آموزگار در خصوص خواص ریشه ریواس عنوان کرد: ریشه ریواس دارای مقدار مناسبی اسید اکسالیک است که به دادن رنگ قهوهای روشن به مو معروف است. وجود اسید اکسالیک باعثمیشود رنگ، مدت بیشتری بر مو بماند و با مواد شیمیایی قوی به پوست سر آسیب نمیرساند.
وی در پایان بیان کرد: ریواس با داروهای دیگوکسین، وارفارین، کورتیکواستروئیدها، دیورتیکها و سایر ملینهای محرک تداخل دارند.