جهش علمی و فرهنگی کشور مرهون اقدامات جهاددانشگاهی است

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی، دکتر ناصر اقدمی عضو هیات علمی پژوهشگاه رویان جهاددانشگاهی که از کودکی آرزوی خلبانی را در سر می‌پرورانده و بعدها به ریاضی و آمار و سروکله زدن با عدد و رقم علاقه‌مند شده و نهایتا در دانشگاه رشته‌ی پزشکی خوانده و امروز از سرآمدان جامعه پزشکی است، می‌گوید: اگر قرار باشد یک‌بار دیگر از ابتدا شروع کند، نهایتا از همین نقطه‌ای که در آن قرار دارد، سر درمی‌آورد، چراکه معتقد است؛ با کارهای تحقیقاتی به‌جای فعالیت در حوزه‌ی پزشکی بالینی، می‌تواند به‌جای یک انسان، به ده‌ها و صدها هزار نفر کمک کند.

در ادامه مشروح گفت‌وگوی ما با دکتر ناصر اقدمی به‌مناسبت چهلمین سالگرد تشکیل جهاددانشگاهی تهیه‌شده، می‌خوانید.

همکاری شما با جهاددانشگاهی چگونه و از چه سالی آغاز شده است؟

در سال ۱۹۹۸ مدرک پزشکی‌ام را از دانشگاه علوم پزشکی ارومیه اخذ کردم؛ سپس در سال ۲۰۰۴ موفق به دریافت مدرک دکترا در رشته‌ی ایمنی‌شناسی یا ایمونولوژی از دانشگاه تربیت مدرس تهران شدم. بعد از فارغ‌التحصیل‌شدن از پزشکی و حتی حین پزشکی، به‌جای بحث‌های درمانی به بخش‌های تحقیقاتی علاقه‌مند بودم و همین موضوع باعث شد تا مسیری را انتخاب کنم که با موضوعات تحقیقاتی مرتبط باشد. خوشبختانه این توفیق حاصل شد و پس‌ از این‌که وارد مرکز تحقیقات سلول‌های بنیادین و پیوند مغز و استخوان بیمارستان شریعتی شدم، امکان ادامه‌ی تحصیل در دانشگاه تربیت مدرس در رشته‌ی ایمنی‌شناسی یا ایمونولوژی برایم فراهم شد و شروع به تحصیل در مقطع دکترای ایمونولوژی کردم.

اواخر دوره‌یPhD  بود که یک دوره‌ برای فرصت مطالعاتی فراهم شد و زمانی‌که از این دوره بازگشتم، یکی از هم‌کلاسی‌هایم، پژوهشگاه رویان را به من معرفی کرد. در آن‌جا خدمت دکتر بهاروند رفتم و مصاحبه‌ی اولیه را انجام دادم و با همان دیدگاهی که در بحث تحقیقات و انجام کارهای تحقیقاتی داشتم، وارد پژوهشگاه رویان شدم و بلافاصله به خاطر این‌که پزشک بودم، وارد آزمایشگاه پیوند قلب و بعد از آن‌هم به‌عنوان مدیرگروه پزشک بازساختی این پژوهشگاه مشغول به فعالیت در جهاددانشگاهی شدم.

مسیر چهل‌ساله‌ی فعالیت‌های جهاددانشگاهی از منظر شما چه خصوصیاتی دارد؟

در دوران دانشجویی با جهاددانشگاهی آشنایی داشتم. به نظر می‌رسد عمده‌ی تلاش جهاددانشگاهی این است که بتواند نقش‌هایی را که شامل کاربردی‌سازی است در بین دانشجویان اشاعه دهد؛ در واقع تلاش می‌کند تا در حین تحصیل این آموزش‌ها را به دانشجویان ارایه دهد؛ به نظر می‌رسد این موضوع یکی از اهداف اولیه‌ای است که در جهاددانشگاهی وجود دارد و آن را به‌خوبی دنبال کرده است.

جهاددانشگاهی خدمات و فعالیت‌های ارزشمندی در کشور داشته است که از جمله‌ی آن می‌توان به فعالیت تخصصی و بی‌نظیر در سطح جهان در حوزه‌ی پژوهشگاه رویان، سلول‌های بنیادی خون‌بند ناف، پیوند اعضا و... اشاره کرد.

هم‌چنین این نهاد توفیقات علمی بسیاری در زمینه‌ی علم شبیه‌سازی، ارایه‌ی خدمات متنوع آموزشی، فعالیت‌های مختلف پژوهشی و تحقیقاتی، فعالیت‌های مختلف فرهنگی از جمله کمک به پیشرفت‌های رسانه‌ای با راه‌اندازی خبرگزاری‌های مختلف داشته است که همه‌ی این موارد از جمله توفیقات جهاددانشگاهی در طول عمر پربرکت 40 ساله فعالیت‌اش بوده است.

جریان‌سازی‌های موفقی که جهاددانشگاهی در اوایل تاسیس خود ایجاد کرد، در بحث کاربردی‌سازی علم بود و باعث شد تا با استفاده از کادرسازی و جذب دانشجویان به فعالیت‌های علمی جهش بسیار بزرگی رخ دهد. این همان چیزی بود که کشور ما به آن نیاز داشت. در موضوعات فرهنگی و مانند آن نیز حرکت‌های موفقی را از جهاددانشگاهی شاهد هستیم.

جهاددانشگاهی چه دستاوردهای شاخصی در عرصه‌ی ملی و بین‌المللی داشته است؟

این نهاد قابلیت‌ها و امکانات بسیاری در سراسر کشور دارد که یکی از این موارد، بحث اساس‌نامه‌ی جهاددانشگاهی و اهداف تشکیل‌دهنده‌ی آن است؛ به‌شرط آن‌که به‌درستی اجرا شود. موضوع دیگر امکانات جهاد است که در حال حاضر یکی از بزرگ‌ترین نهادهای پرظرفیت در عرصه‌ی نیروی انسانی به شمار می‌رود.

جهاددانشگاهی نیروی انسانی بسیار گسترده و امکانات خوبی در کشور دارد که هیچ نهاد علمی‌ای در کشور گستردگی و توان آن را ندارد. این نهاد قابلیت شبکه‌سازی علمی بهینه را دارد و می‌تواند پتانسیل خوبی را در زمینه‌ی موضوعات کاربردی و حتی علمی و فرهنگی ایجاد کند.

در مورد طرح‌هایی که در جهاددانشگاهی دنبال و ارایه کردید توضیحاتی بفرمایید.

طرح‌های بسیار زیادی را با جهاددانشگاهی داشته‌ام که تعداد آن‌ها را به خاطر ندارم، اما طرح‌هایی که منجر به پزشکی بازساختی در پژوهشگاه رویان شد یا طرح ایجاد کارخانه‌ی سلول‌درمانی که با همکاری ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) در حال انجام است، از جمله‌ی این طرح‌هاست.

هم‌چنین تولید پرده‌ی آمینیوتیک،‌ کشت سلول‌های بنیادی قلبی و کشت سلول‌های عضله‌ای، کشت سلول‌های استاندارد (سلول‌های مزانشیمی، ملانوساید، عضله‌ای، فیبروبلاست)، تولید چسب بافتی و سرم‌درمانی از خون ‌بند ناف و تولید ماده‌ی جدیدی به نام TCP حاوی سلول‌های بنیادی مزانشیمی که در بیماری‌های ارتوپدی مصرف فراوانی دارد، از دیگر موفقیت‌های من و سایر همکارانم در پژوهشگاه رویان است.